รถไม่ค่อยขับเร็วในย่านที่อยู่อาศัย แต่นั่นไม่ได้ทำให้ปลอดภัย บทเรียนจากท้องถิ่นแคนาดา
บทความนี้เผยแพร่ครั้งแรกในบล็อก Dear Winnipeg เขียนโดย Michel Durand-Woo สมาชิก Strong Towns องค์กรที่ส่งเสริมการพัฒนาเมืองแบบยั่งยืนและปลอดภัย
ความจริงที่คุณอาจไม่อยากฟัง
ผมจะพูดตรงๆ เลย คุณคิดผิดแล้วหากคิดว่ารถขับเร็วในถนนย่านที่อยู่อาศัยของคุณ
นั่นคือถ้าคุณเข้าใจว่า "ขับเร็ว" หมายถึงการขับเร็วเกินความเร็วที่กฎหมายกำหนด
แน่นอนว่ามันเกิดขึ้นจริงในบางพื้นที่ เช่น ถนนเคมบริดจ์ (Cambridge Street) ในเมืองวินนิเพก (Winnipeg) มณฑลมานิโทบา (Manitoba) ประเทศแคนาดา การศึกษาจราจรในเดือนกุมภาพันธ์ 2024 พบว่ามีรถ 1-40% ที่ขับเกินความเร็วที่กำหนด 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (30 ไมล์ต่อชั่วโมง) ขึ้นอยู่กับช่วงถนน
นั่นเป็นเหตุผลที่เดือนที่แล้ว หลังจากผ่านไปกว่าหนึ่งปีนับแต่การศึกษานั้นได้รับการอนุมัติ เทศบาลจึงอนุมัติมาตรการควบคุมความเร็วด้วยการออกแบบถนน (Physical Traffic Calming Measures) ที่จะติดตั้งบนถนนเคมบริดจ์และบริเวณใกล้เคียงเพื่อเพิ่มความปลอดภัยในย่านนั้น เรื่องนี้เป็นข่าวใหญ่มาก!
หากคุณคิดว่า 14 เดือนเป็นเวลานานเกินไปสำหรับการจัดการกับปัญหารถขับเร็วในถนนที่คุณอาศัยอยู่ คุณควรรู้ว่าผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นได้ต่อสู้เพื่อให้ลดความเร็วของรถในย่านของพวกเขามานานกว่า 30 ปีแล้ว
พวกเขาแม้กระทั่งขุดค้นการศึกษาจราจรปี 1994 ที่พิสูจน์ว่าปัญหานี้เกิดขึ้นในย่านของพวกเขามานานแล้ว แต่แม้จะระบุว่าความปลอดภัยของเด็กและความเร็วสูงของรถเป็นปัญหาที่ต้องแก้ไข การศึกษาเกือบ 150 หน้านั้นกลับไม่ได้วัดความเร็วของรถเลย เราคงไม่มีทางรู้แน่ชัดว่าคนขับรถในทศวรรษ 1990 ขับเร็วเกินกำหนดอย่างสม่ำเสมอหรือไม่ แต่เป็นไปได้ว่าพวกเขาไม่ได้ขับเร็วเกินจริงๆ นั่นอาจเป็นเหตุผลที่มาตรการควบคุมความเร็วที่ระบุในรายงานนั้นไม่เคยได้รับการติดตั้ง
กฎเกณฑ์ที่เข้มงวดของวิศวกร
วิศวกรมักมีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดมากสำหรับการพิจารณาว่าเมื่อไหร่การควบคุมความเร็วจึง "สมควร" หากไม่เข้าเกณฑ์? ขอโทษนะ แต่การควบคุมความเร็วไม่ "สมควร" สำหรับถนนของคุณ
ผมขอยกตัวอย่างจากย่านของผมเอง ในเดือนมิถุนายน 2004 ผู้อยู่อาศัยถึง 73% ในถนนฮาร์ท (Hart Avenue) ได้ลงชื่อเรียน้องให้เทศบาลติดตั้งสันชะลอความเร็ว (Speed Bumps) เพื่อลดความเร็วของรถหน้าบ้านพวกเขา
สิ่งนี้นำไปสู่การศึกษาจราจรหลายปีเพื่อตรวจสอบว่าสันชะลอความเร็วมีความจำเป็นหรือไม่ ในขณะนั้นคุณต้องเข้าเกณฑ์อย่างน้อยหนึ่งข้อดังนี้
- ความเร็วเฉลี่ยเกินความเร็วที่กำหนด หรือ
- รถอย่างน้อย 15% ขับเร็วเกินกำหนด 5 กิโลเมตรต่อชั่วโมงขึ้นไป หรือ
- รถอย่างน้อย 10% ขับเร็วเกินกำหนด 10 กิโลเมตรต่อชั่วโมงขึ้นไป
หลังจากวัดความเร็วจราจรเป็นเวลาห้าปี ผลการศึกษาจราจรถนนฮาร์ทออกมาดังนี้
ปรากฏว่ามีรถเพียง 5% เท่านั้นที่เคย "ขับเร็ว" คือขับเร็วเกินกำหนด 5 กิโลเมตรต่อชั่วโมงขึ้นไป ไม่เพียงแต่นั้น แต่รถ 85% วิ่งด้วยความเร็วต่ำกว่า 44-49 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ในความเป็นจริงแล้ว รถโดยเฉลี่ยวิ่งด้วยความเร็ว 33-37 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
แต่ผู้อยู่อาศัย 73% รู้สึกว่ารถขับเร็วจนต้องรวมตัวกันลงชื่อเรียร้องเทศบาลให้แก้ไข
ขอโทษนะครับชาวถนนฮาร์ท คุณคิดผิด ไม่มีการควบคุมความเร็วให้คุณ
ข้อมูลที่น่าสนใจ
การค้นหาคำว่า "การควบคุมความเร็ว" ในฐานข้อมูลของเทศบาลพบผลลัพธ์เกือบ 500 รายงานการศึกษาจราจรที่นำเสนอต่อคณะกรรมการโครงสร้างพื้นฐาน (Public Works Committee) ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาเพียงอย่างเดียว คูณด้วยจำนวนคนที่ต้องลงชื่อเพื่อให้เกิดการศึกษาในครั้งแรก นั่นคือผู้คนจำนวนมากที่คิดว่าจราจรในย่านของพวกเขาเร็วเกินไป
แต่คุณจะหาการศึกษาเหล่านั้นที่นำไปสู่การติดตั้งมาตรการควบคุมความเร็วได้ยากมาก เพราะข้อมูลจริงแสดงว่ารถโดยทั่วไปไม่ได้ขับเร็วจริงๆ บ่อยครั้งพวกเขาขับช้ากว่าความเร็วที่กำหนดด้วยซ้ำ
เกิดอะไรขึ้น?
เป็นไปได้หรือไม่ว่าความเร็วที่มนุษย์รู้สึกปลอดภัยกับขีดความเร็วปัจจุบันในย่านที่อยู่อาศัยของเราไม่เหมือนกัน?
เป็นไปได้อย่างไร? ขีดความเร็วปัจจุบันกำหนดขึ้นจากหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่เข้มงวด ใช่ไหม?
ใช่ไหม??
ใช่ไหม???
ตามคำกล่าวของ นายเวส มาร์แชล (Wes Marshall) ดร. วิศวกรได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ ศาสตราจารย์วิศวกรรมโยธาที่มหาวิทยาลัยโคโลราโด เดนเวอร์ (University of Colorado Denver) ซึ่งมีตำแหน่งร่วมในสาขาการวางผังเมือง และเป็นผู้เขียนหนังสือ "Killed by a Traffic Engineer: Shattering the Delusion that Science Underlies Our Transportation System" (ถูกฆ่าโดยวิศวกรจราจร: ทำลายภาพลวงตาที่ว่าวิทยาศาสตร์เป็นรากฐานของระบบคมนาคมของเรา) ดูเหมือนว่า เอ่อ (ดูโน้ต) พวกเขาไม่ได้ทำเช่นนั้น
หากคุณยังไม่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ ผมแนะนำอย่างยิ่ง แต่เฉพาะในกรณีที่คุณจะไม่ตกใจเมื่อรู้ว่า "วิทยาศาสตร์" เบื้องหลังการกำหนดขีดความเร็วสมัยใหม่บางส่วนเกี่ยวข้องกับการ "ถามนักศึกษามหาวิทยาลัยจากยูซีแอลเอให้รายงานตนเองว่าพวกเขาขับรถเร็วแค่ไหน" ในทศวรรษ 1950 หรือการศึกษาในทศวรรษ 1960 ที่ "แค่ถามคนขับว่าพวกเขาขับเร็วแค่ไหน แม้หลังจากเกิดอุบัติเหตุ" และแม้ว่าการศึกษาหลายชิ้นจะเฉพาะเจาะจงกับทางหลวงชนบทความเร็วสูง "นั่นไม่ได้ขัดขวางวิศวกรจราจรจากการนำไปใช้ทุกที่"
กลับมาที่เรื่อง "ขับเร็ว"
มนุษย์วิวัฒนาการมาพร้อมกับความสามารถในการดูแลตนเองเพื่อความอยู่รอด เราจึงมักรู้สึกได้เมื่อเราตกอยู่ในอันตราย สิ่งที่เราไม่ได้วิวัฒนาการมาด้วยคือเรดาร์วัดความเร็วภายใน นั่นหมายความว่าเราสามารถบอกได้เมื่อรถวิ่งเร็วเกินไปสำหรับความปลอดภัยของเรา แต่เราไม่สามารถใส่ตัวเลขให้กับความเร็วนั้นได้
เราถูกนำให้เชื่อมาหลายทศวรรษว่า 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (30 ไมล์ต่อชั่วโมง) เป็นความเร็วที่เหมาะสมสำหรับพื้นที่ที่ผู้คนอาศัย เล่น เดิน และรอรถเมล์ แต่สัญชาตญาณการดูแลตนเองของเราไม่เห็นด้วย
นั่นจะอธิบายได้ว่าทำไมแม้หลังจาก 30 ปีผ่านไป ผู้อยู่อาศัยในถนนฮาร์ทยังคงรู้สึกว่ารถวิ่งเร็วเกินไปบนถนนของพวกเขา
สรุป
หากการศึกษาจราจรหลายร้อยชิ้นแสดงว่าผู้คนคิดว่ารถขับเร็วบนถนนของพวกเขาในขณะที่ข้อมูลบอกว่าไม่ใช่ คนไม่ได้คิดผิด แต่ขีดความเร็วต่างหากที่ผิด
จะมีรายงานเสนอต่อคณะกรรมการโครงสร้างพื้นฐานเร็วๆ นี้เกี่ยวกับโครงการนำร่องขีดความเร็วในย่านที่อยู่อาศัย (Residential Speed Limit Pilot) ที่ทดสอบขีดความเร็วทั้ง 30 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (20 ไมล์ต่อชั่วโมง) และ 40 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (25 ไมล์ต่อชั่วโมง) ในสี่ย่านต่างๆ ในเมือง รายงานจะแนะนำให้เปลี่ยนขีดความเร็วในย่านที่อยู่อาศัยทั้งหมดเป็น 30 หรือ 40 กิโลเมตรต่อชั่วโมง หรือแนะนำให้คงเดิมที่ 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (30 ไมล์ต่อชั่วโมง)
การเปลี่ยนเป็น 30 กิโลเมตรต่อชั่วโมงคือสิ่งที่เราได้เรียกร้องมาหลายทศวรรษ แม้ว่าเราจะยังไม่รู้ตัวในตอนนั้น แต่ตอนนี้เรารู้แล้ว หากคุณอยู่ในวินนิเพก ติดต่อสมาชิกสภาเมืองของคุณและขอให้พวกเขาสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงนี้
หากคุณไม่ได้อยู่วินนิเพก ติดต่อเจ้าหน้าที่เมืองของคุณเกี่ยวกับถนนที่รู้สึกไม่ปลอดภัยในชุมชนของคุณ ส่งรายงาน Beyond Blame ให้พวกเขาเพื่อให้พวกเขาเริ่มระบุและแก้ไของค์ประกอบการออกแบบที่ส่งเสริมการขับขี่ด้วยความเร็วสูง
เพราะหากรู้สึกไม่ปลอดภัย มักจะไม่ปลอดภัยจริงๆ
____
Michel Durand-Wood อาศัยอยู่ในย่านเอล์มวูด (Elmwood) เมืองวินนิเพก (Winnipeg) มณฑลมานิโทบา (Manitoba) ประเทศแคนาดา กับภรรยาและลูก 3 คน เขาเขียนบทความที่ DearWinnipeg.com ซึ่งเป็นบล็อกสนุกๆ เกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐานและการเงินของเทศบาล เขาไม่ได้รับการฝึกอบรมหรือการศึกษาอย่างเป็นทางการในการวางผังเมือง การเงินเทศบาล การบำรุงรักษาโครงสร้างพื้นฐาน หรืออะไรอื่นๆ ที่เขาพูดถึง เขาเป็นเพียงคนธรรมดาที่รักเมืองและขอให้เมืองใช้เงินภาษีของเขาให้คุ้มค่ากว่านี้
